Teven worden gemiddeld twee keer per jaar loops. De eerste loopsheid bij een jonge hond mag tussen de zes en negen maand verwacht worden. Het meest opvallende verschijnsel van loopsheid is de uitvloeiing. Deze duurt ongeveer drie weken en is in het begin helderrood van kleur. Rond de twaalfde dag, na het begin van de uitvloeiing, is de teef bereid om zich te laten dekken. De reu toont vaak al eerder interesse, maar wordt tot dit moment afgesnauwd. Na de dekking volgt een zwangerschap van gemiddeld 63 dagen. Het aantal jongen kan variëren van een tot wel twaalf. In het algemeen is het zo dat grotere honden ook grotere nesten krijgen.
Er zijn meerdere redenen om loopsheid of drachtigheid bij de teef te voorkomen. De uitvloeiing of de aantrekkelijkheid voor reuen kan zeer hinderlijk zijn. Ook moet de hond steeds in de gaten gehouden worden om een ongewenste dekking en de hieruit resulterende pups te voorkomen. Een nestje pups is leuk, maar vraagt om veel ruimte, tijd en aandacht in huis. Bovendien moet er een goed tehuis voor worden gezocht, wat niet altijd meevalt. Tenslotte is het zo dat de cycli van de teef ook ziekte kunnen veroorzaken. Zo kunnen teven onder invloed van de geslachtshormonen last krijgen van melkkliertumoren, baarmoederontsteking en zelfs suikerziekte.
Er zijn twee manieren om de loopsheid te voorkomen bij de teef. De eerste is door middel van hormonen, de zogenaamde prikpil. De teef krijgt hierbij een hoge dosis hormonen ingespoten, waardoor ze vijf tot zes maanden niet meer loops zal worden. Hierna moet deze injectie elk half jaar herhaald worden. Bijwerkingen van deze hoge dosis hormonen zijn onder andere een toenemende kans op melkklierkanker en een verhoogde kans op baarmoederontsteking. Vooral bij langdurig prikpilgebruik neemt het risico sterk toe. Daarom adviseren wij dit niet.
De tweede oplossing is een sterilisatie. Hierbij worden de eierstokken en eventueel de baarmoeder weggenomen. De hond wordt dan nooit meer loops omdat de hormoonbron, de eierstok, is weggenomen. Als de sterilisatie op jonge leeftijd wordt uitgevoerd, biedt deze ingreep een goede bescherming tegen melkklierkanker, baarmoederontsteking en suikerziekte. Wilt u uw teef laten steriliseren, dan kan dat voor de eerste loopsheid of in de periode tussen twee loopsheden (liefst 3 maanden na de loopsheid) in.
Als uw teef ondanks alle goede zorgen toch een ongelukje heeft gehad en per ongeluk ongewenst is gedekt, is het nog mogelijk de hond direct te laten steriliseren. Deze methode is 100% effectief. Ook bestaat de mogelijkheid om de hond een soort “morning-after” prik te geven. Dit bestaat uit twee injecties die op de derde en vijfde dag na de dekking gegeven worden. Helemaal betrouwbaar is deze methode niet, in ongeveer 3% van alle gevallen krijgt de hond toch nog een of meerdere puppies. Bovendien kan deze “morning-after” prik als complicatie een baarmoederontsteking veroorzaken. Daarom is voorkomen ook hier veel beter dan "genezen". Denk dus tijdig na over de loopsheid preventie.
Geboortebeperking kan natuurlijk ook van de reu uitgaan. Als u niet wil dat uw teef gedekt wordt door uw eigen reu, maar u wil nog wel kunnen fokken met de teef, dan kunt u de reu laten castreren. Ook het castreren van een reu kan op twee manieren.
Wij maken gebruik van cookies om de gebruikerservaring te verbeteren. Deze cookies verzamelen geen persoonsgegevens. Lees hier meer over de cookies en onze privacyverklaring.