Hyperthyroïdie
De schildklier is een klier bestaande uit twee delen die zich in de halsstreek van uw kat bevindt en hormonen produceert. Normaal is deze klier niet voelbaar. Deze schildklierhormonen beïnvloeden het metabolisme, eenvoudig gezegd de snelheid waarmee het lichaam werkt.
In tegenstelling tot bij mensen en honden zien we bij katten alleen een te snel werkende schildklier. Deze aandoening noemen we ook wel hyperthyroïdie. Bij hyperthyroïdie wordt er een overdreven hoeveelheid schildklierhormoon geproduceerd en het lichaam gaat hierdoor in een te hoog tempo werken. De overdreven hoeveelheid schildklierhormoon kan geproduceerd worden door één schildklier of door beide.
Hyperthyroïdie komt voor bij katten tussen de 4 en de 20 jaar oud. De gemiddelde leeftijd is 13 jaar. 95% van de katten met hyperthyroïdie is ouder dan 10 jaar. Het komt niet meer voor bij poezen of katers en het is geen rasgebonden ziekte.
Symptomen
De symptomen van hyperthyroïdie hebben allemaal te maken met het hoge tempo waarin het lichaam moet werken. Gewichtsverlies (90% van de patiënten), veel eten (57%), veel drinken en plassen (40%), braken (40%), hyperactiviteit (30%) en diarree (30%) zijn de meest voorkomende symptomen. 10-15% van de patiënten vertonen opvallend genoeg juist het tegenovergestelde: sloomheid, inactiviteit, niet willen eten en zwakte.
In tweede instantie gaan ook andere problemen de kop opsteken bij een te snel werkende schildklier. Bij deze patiënten gaat de bloeddruk vaak stijgen. Dit zorgt op lange termijn voor schade aan het hart en aan de nieren. Deze schade kan lang onopgemerkt blijven doordat de organen tot het uiterste gedreven worden.
Diagnose
De diagnose hyperthyroïdie wordt gesteld door middel van bloedonderzoek. 90-98% van de katten met hyperthyroïdie heeft een te hoog schildklierhormoon in het bloed. Dit kunnen we laten meten door het laboratorium. Tevens kunnen we door bloedonderzoek ook een indruk krijgen van de nierfunctie en kunnen we andere ziektes die sterk kunnen lijken op hyperthyoïdie (zoals bv. suikerziekte) uitsluiten. Als we een sterk vermoeden hebben van hyperthyroïdie door de verschijnselen die een kat vertoond, maar de waarde is nog normaal, dan is het verstandig om de test na 14 dagen te herhalen.
Behandeling
Hyperthyroïdie kan op drie verschillende manieren behandeld worden:
1. Tabletten: Deze medicijnen bevatten schildklierremmers, die ervoor zorgen dat er minder hormoon geproduceerd wordt. Hierdoor kan het lichaam zich weer herstellen. Na 2-3 weken meten we het effect van de medicatie door nogmaals de hoeveelheid schildklierhormoon in het bloed te bepalen. Bij deze meting nemen we ook de nierfunctie mee. Als de schildklierfunctie weer normaal is, kunnen we kijken of de nieren niet beschadigd zijn geraakt in de periode van ziekte. Als de juiste dosering is bereikt controleren we de waarde nog na drie maanden en vervolgens om het halfjaar. Deze behandeling is levenslang. De voordelen zijn dat de behandeling in eerste instantie goedkoop is, de nadelen dat de medicatie levenslang gegeven moet worden. Ook hebben de pillen soms bijwerkingen, waarvan er sommigen zeer ernstig kunnen zijn (beenmergonderdrukking).
2. Chirurgie: als eenmaal de ziekte gestabiliseerd is met de tabletten, kunt u ervoor kiezen om uw kat te laten opereren. Hierbij nemen we de aangetast(e) schildklier(en) weg. We kunnen pas tijdens de ingreep zien of de ziekte slechts één of beide schildklieren betreft. Als beide schildklieren moeten worden weggenomen, meten we de volgende dag door middel van een bloedonderzoek de hoeveelheid calcium in het bloed. Dit doen we om te kijken of de bijschildklieren (kleine orgaantjes die belangrijk zijn voor de calcium-balans) niet beschadigd zijn geraakt tijdens de operatie. Vervolgens vindt er 6 weken en 6 maanden na de ingreep een controle van de hoeveelheid schildklierhormoon plaats. U hoeft dus na de ingreep, normaal gezien, geen tabletten meer te geven.
3. Radio-actieve I131-behandeling: voor deze behandeling sturen wij u door naar een specialist. Uw kat wordt daar 7-14 dagen opgenomen en krijgt een injectie met radioactief jodium. Jodium wordt in het lichaam vrijwel alleen gebruikt in de schildklier. Het radioactieve jodium bestraalt de hyperactieve cellen dus van binnenuit en laat de gezonde cellen met rust. Omdat de kat de radioactiviteit gedurende enige tijd uitplast, moet de kat worden opgenomen in een speciale bunker. Dit is in principe de beste en mooiste behandeling, maar tevens ook de duurste.
Voordat u kiest voor een behandeling dmv chirurgie of radioactieve injectie, adviseren wij u goed de nier- en hartfunctie te laten controleren bij uw kat, nadat deze al een tijdje de tabletten heeft gehad. Blijkt namelijk dat er al schade is aan deze organen, dan worden de vooruitzichten voor compleet herstel na de behandeling aanzienlijk kleiner. Tevens is er dan een extra risico ivm de narcose.